Depresja jest jednym z najczęściej występujących schorzeń o charakterze psychicznym. O randze problemu dobitnie świadczą dane statystyczne – szacuje się, że w ciągu całego życia dotyka ona nawet 17 % populacji, a aż 12-25 % osób zgłaszających się do lekarza pierwszego kontaktu cierpi z powodu depresji umiarkowanej lub ciężkiej.
Co więcej, u co najmniej połowy chorych przypadłość ta nigdy nie zostaje zdiagnozowana, gdyż mylnie brana jest za okresowe przygnębienie, smutek czy rozchwianie emocjonalne. W konsekwencji pacjenci pozostają bez opieki terapeutycznej i wsparcia farmakologicznego, co może przynieść katastrofalne skutki, w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do samobójstwa.
Według Lowena, jeśli człowiek pogrąża się w depresji, oznacza to, że nie stoi na własnych nogach. To oznaka braku wiary w siebie i rezygnacji z niezależności w zamian za obietnicę spełnienia, którego ma nadzieję doświadczyć dzięki innym ludziom (bowiem podejmowane przez osobę wysiłki się załamały, a iluzje zostały rozwiane). Jednak stan ten może otworzyć drogę do nowego, lepszego życia – jeśli właściwie ją zrozumiemy i poczynimy odpowiednie kroki. Kryzys jest najlepszą okazją do rozwoju – oznacza po prostu, że coś, co do tej pory działało, przestało działać. Na szczęście możemy nauczyć się działać inaczej – w lepszy dla siebie sposób.