Nietrzymanie moczu – dlaczego i co można z tym zrobić
Nietrzymanie moczu to wstydliwy, lecz bardzo powszechny problem. Jest to nie tylko problem małych dzieci i mężczyzn z przerostem prostaty.
Szacuje się, że problem ten dotyka nawet 25-55 proc. kobiet, w zależności od grupy wiekowej. Dane te jednak nie obejmują kobiet ignorujących objawy oraz osób, traktujących nietrzymania moczu, jako naturalny objaw związany ze starzeniem się.
Nietrzymanie moczu zwykle rozwija się powoli. Sygnałem ostrzegawczym może być niewielkie, okazjonalne ulewanie moczu, np. kilka kropel przy silnym kaszlu czy kichaniu lub częstsza potrzeba odwiedzania toalety, nawet wtedy, gdy pęcherz nie jest do końca wypełniony.
Nietrzymanie moczu – diagnozowanie
Diagnozowanie nietrzymania moczu rozpoczyna się od ogólnej oceny stanu zdrowia. Powinien zostać przeprowadzony wywiad ginekologiczno-położniczy, urologiczny lub/i wywiad neurologiczny. Pacjent powinien móc opowiedzieć lekarzowi o tym, od kiedy ma problem, jak nietrzymanie moczu wpływa na jego jakość życia oraz jak ocenia ilość traconego mimowolnie moczu.
Zapraszamy do zapoznania się z ARTYKUŁEM
Diagnoza w ujęciu Totalnej Biologii
Taka diagnoza może być bardzo pomocna, gdyż ustalenie psychosomatycznych przyczyn tej dolegliwości, stanowi wielki krok w stronę ich pozbycia.
W naturze mocz służy zwierzętom do oznaczania granic swojego terytorium, zatem gdy nasz problem polega na nietrzymaniu moczu, powinniśmy przyjrzeć się naszym granicom.
Tym właśnie organem, który ma bezpośredni wpływ na nietrzymanie moczu jest mięsień zwieracza. Gdy więc dochodzi do konfliktu „niemożności oznaczenia swojego terytorium”, dochodzi do zwiotczenia mięśnia.
W tej fazie zauważamy biologiczny sens choroby, bowiem dzięki zwiotczeniu zwieracza, mocz swobodnie wypływa z pęcherza i tym samym oznacza nasze terytorium.
Ponieważ zwieracz symbolizuje ojca, konfliktów związanych z tym organem powinniśmy również szukać między innymi w emocjach związanych z ojcem. Ojciec jest tym, który wyznacza granice, który mówi co wolno, czego nie wolno, ale również tym, który chroni swoje dziecko przed zagrożeniem z zewnątrz.
Nietrzymanie moczu – terapia
- W pierwszej kolejności niezbędny jest kontakt z lekarzem i zapewnienie opieki z jego strony.
- Następnie wskazana jest konsultacja ze specjalistą Medycyny Germańskiej czy też Totalnej Biologii.
Uświadomienie sobie konfliktowego podłoża to już spora droga do rozwiązania problemu. Jest to proces psychiczny, który warto wspierać manualną pracą z ciałem. - Domowe sposoby.
Równocześnie z powyższymi punktami, czyli leczeniem, konsultacją i pracą z ciałem, warto podjąć nieco inicjatywy i domowymi sposobami wspierać proces powrotu do zdrowia.
Co można robić? Można:
- ćwiczyć mięśnie Kegla,
- zmienić nawyki żywieniowe,
- ograniczyć spożycie alkoholu i kawy.
Jako terapia wspomagająca przydatne okazać się mogą także zabiegi elektropunktury i refleksologii.
Zapraszamy do kontaktu z Gabinetem Wibronika.pl